Број 127-128

Вознемирени луѓе

од

Едно утро, на пример, еден триесет и деветгодишник излегол од дома со пиштол во раката, а тоа, согледано вака отпосле, беше навистина потполно идиотски. Оти ова е, значи, приказна за заложничка драма, но смислата не беше во тоа. Или, што ќе рече, смислата беше тоа да биде приказна, но не беше со намера тоа да биде заложничка драма. Смислата беше тоа да биде грабеж на банка. Но се случи сето тоа да отиде поѓаволите, оти понекогаш така испаѓа со грабежите на банки.

Кон „Гитара од палисандер“ од Кристина Гавран

од

Приказната е врамена од метафоричкиот лик на една жена, носител на животоносно семе – ‘ртење во живо дрво, кое ја продолжува својата мисија и брза кон типична бајка со среќен крај. Играта ја водат неколку архетипски женски фигури, поврзани со музичката уметност и нејзиниот изведувачки инструмент – гитарата.

Анализа на сцена од „Буре барут“

од

Гледајќи ја претставата „Буре барут“ поставена на сцената на Драмскиот театар во Скопје од режисерот Сашо Миленковски во 2016, а имајќи предвид дека првично ја режирал во 1995, можеме да заклучиме дека проблемите кои биле актуелни во 90-тите години на XX век се подеднакво актуелни и денес. Дејствата кои се обработени во драмата (во 1995) се последица од политичките ситуации кои се случувале во 90-тите, по распадот на тогашниот систем.

Кон „Расипаниот часовник“ од Ѓорѓи Крстевски

од

Во јужнословенскиот фолклор, рамноправно е присутна и претставата за самовилите како демони на природата (водени или шумски духови). Во прилог на тоа говори и верувањето дека самовилите настануваат од росата или израснуваат од билките. Се верува и дека особено се опасни самовилите кои се наоѓаат покрај извор.

Потекло

од

На Службата за странци ѝ напишав: вероисповед: немам. Јас, такаречи, израснав меѓу пагани. Напишав дека дедо ми Перо црквата ја нарекуваше најголемиот човеков грев откако црквата ги пронашла гревовите.

Личниот и особено женскиот идентитет во светлината на колективните општествени превирања

од

Вистинската причина зошто жените сакаат ќерки, лежи во фактот дека синовите не ги слушаат приказните на своите мајки и заради тоа тие и не можат да бидат прераскажани.

Табакерија

од

Денеска сум поделен меѓу верноста, / што ѝ ја должам на Табакарија од другата страна на улицата, / како нешто вистинско однадвор што постои, / И чувството дека сѐ е сон, / како нешто вистинско однатре што постои.

Модел

од

Типот беше, ако може така да се каже, комплициран во својата простодушност – вели Илчо, еден од студентите на Ликовна академија на кои Моделот им позираше – Не знам кој го доведе кај нас, но беше различен од другите модели.