
Број 133-134


За „Магнетен Рид“ од Река Ман-Вархеѓи

Гранд хотел Европа
Исклучиво европска тенденција е да се сака минатото над сѐ. Во Европа не можете да постоите без минатото. На други места во светот не е така. Нашата доминантна фиксација за минатото не ја препознаваат во Америка, Африка, Азија и Австралија. Кога каубоите и пионерите ја создавале Америка, немале никаква потреба да го поврзат нивниот идентитет со некаква самоизмислена антика и средновековие.

Хуманистичката работа ми отвори нови перспективи

Кон „Часовничарот“ од Михаела Гашпар

За четирите македонски книжевни моќници

Кон „Сараевско марлборо“ од Миљенко Јерговиќ

Посета / Ветришта

Тишини
Требаше ова да го проживеам сам, без никого. Тоа беше чувство на стишена запрепастеност, која не е ништо одредено. А баш таа неодредена тежина, на која не можам да ѝ ги фатам корените, ни да ѝ ги согледам длабочината и насоката, темната закана на која разумот не ѝ може ништо, се наднесуваше над мене непознатиот ужас, потежок од секое определено страдање. Потполна, конечна самотија, залудност на сѐ што би можел да направам, неизбежност на нешто што ќе наиде, а не наидува.
