
Рецензија


Кон „Министерство на болката“ од Дубравка Угрешиќ
Откако го напушта домот во Загреб, Тања Луциќ, професорка по книжевност, се наоѓа во Амстердам, каде е ангажирана да предава на јазикот чија земја се распаднала. Нејзините студенти се млади луѓе со статус на бегалци кои ја делат нејзината поранешна татковина. Во обид да ја олесни колективната болка, Тања создава имагинарен музеј на југоносталгичарски експонати.

Кон „Децата на Волга“ од Гузел Јахина
Гузел Јахина уште еднаш импресионира со овој симетричен роман, кој започнува и завршува со „Вечната Волга“, во кој преминот во нематеријално, безвременско време се повторувачките теми, истражени во детали. Главните теми, како што се прогонството, љубовта, жртвата, стравот, прифаќањето, изолацијата итн., остануваат да внесуваат впечатливост во романот.

Кон „Лисица“ од Дубравка Угрешиќ

За „Магнетен Рид“ од Река Ман-Вархеѓи

Кон „Сараевско марлборо“ од Миљенко Јерговиќ

Кон „Молох 2 – Надградено и проширено“ од Исток Улчар

Кон „Физика на тагата“ од Георги Господинов

Кон „Часовничарот“ од Михаела Гашпар

Кон „Spectator“ од Жарко Кујунџиски
Кујунџиски успева да напише дело што гo предвестува верижниот пренос на спроводливост, нешто досега невидено и физички недокажано, барем на македонската литературна сцена. Верижниот пренос е сличен на далeковод и електричен столб, ја трансформира енергијата и ја разложува, насочувајќи ја исправно до клучното место.