Рецензија

Моќта на стиховите на поетот Мустар лежи во хуморот, или пак обратно, Мустар им дава на стиховите моќ преку хуморот – онаков црн или како што самиот на едно место вели налудничав хумор. Така, стиховите стануваат оружје против немилосрдното секојдневие.

Кога сме кај литературните влијанија Тарантино го споменува и прославениот Селинџер за чии книги вели дека не се напрега многу да ги прочита од причина што сака да ги чита како мала награда која сака да си ја дава низ целиот свој живот. Најверојатно јасноста, читливоста, симболизмот, но пред сè иронијата во Селинџеровите дела се нештата кои го привлекуваат неговото внимание.

Кротка е приказна за изгубената љубов, за краткоста на бракот прекинат од лабилна одлука, таа е ретроспектива за прокоцканите можности, за неверството и (не)верувањето. Кротка е претстава за гордоста, пркосењето на нормалното, за спомените и чувството на сепарација (духовна и материјална).

Со многумина кои сум разговарал не знаат дека тоа е книга првенствено напишана во 1962 година од Кен Киси и драматизирана во театарска претстава па најсетне, во 1975 година доживува екранизација.Слично е и со „Коса“ кој најпрво една деценија претходно се играше на Бродвеј пред да добие своја филмска верзија.

…како возрасно дете буричка по светот околу себе, го отсокрива, го препокрива, покажува на работи очигледни а заборавени, или заматени од премногу зашербетена лага…

кон „Кога заминав од Карл Либкнехт“ од Лидија Димковска, Или-Или 2019

Кон „Скриено писмо“ од Митко Гогов