Расказ

Таму каде куќата исчезнала во зграда, мостот се престорил во друг мост, од улицата се искорнати дрвјата со мириси, шушкања и паднати лисја – меморијата ќе биде главен сведок.

Само понекогаш, темнината ја раскинуваа со детски партали натопени во керозин и со овие факели се гледаа страшните големи краби со штипалки насобрани на морскиот брег.

Кога слобода ќе добие некој кој постојано бил неслободен, сфаќа дека слободата е ѓаволска работа.

Да патуваш низ универзумот и низ димензиите само за да добиеш љубов и внимание, не е лесна работа.

Александар Прокопиев не забавува со својата проза. Предизвикувајќи го создавањето, тој одново ја осознава приказната. Поседува свое плетиво, остварува свој прозен вез

Но ако случајно, светлина, како светла ластовица мине низ мојата соба некоја пролет, тој ден не знам што ќе направам.

Неговото враќање дома внесе нова свежина во лицата на неговите.

Со останатите букви, составив реченица или две, во која им кажав на научниците дека никогаш повеќе нема да бидам човек, или пак да се вратам во мојата претходна форма.