ПОЕЗИЈА (2)

таа во бунила мириса две свежи дуњи опојна болка

патување

и сите турбуленции при еден лет
од раѓање до конечност
се за:
телото да ни се разложи во вода
а егото да ни изгори од жешкиот припек во Август
пред полна месечина

Cupid

Cupid killed himself
at sunrise.

For it hurts to carry the sun
when you get drunk with the moon

and in the dream she could see
her body spreading

to let unwelcomed stars
inside

Nothning good happens at sunrise.
She miscarried the sun.

Вивисекција

Таа
ги распара чаршафите
од брачниот кревет во сонот
ги остави врз него
пеесет и девет слоеви
(не)вина
таа во бунила
мириса две свежи дуњи опојна болка
мувлосани семки
дуњите натежнале врз нејзиното тело
ги сецка на сочни парчиња
пијавици и го пијат плачот.

Тагови од објавата
More from Елизабета Кацарева
Поезија (1)
најлесно се голта среќата / кога си жеден за малку/ милост
Повеќе
0 replies on “ПОЕЗИЈА (2)”