На крајот од тунелот

Моите години знаат дека блесокот трае миг и ја насетуваат опасноста долго да се сеќавам

На крајот од тунелот

Го почувствуав
допирот на свелото.
Го издвоив зракот.

Дишам длабоко
низ око.
И гледам дека гледам.

Ти си тој.

Божем

П р е м о с т у в а м
Река
Проблем
Време
Простор

П р е м о с т у в а м
Себе
Неа
Тебе
Нив

П р е м о с т у в а м
Биологија
Движење
Подеми
Падови

П р е м о с т у в а м
Попатно
Нагонски
Плански
Стихијно

В с у ш н о с т
Пливам
В с у ш н о с т
Не уживам
В с у ш н о с т
Божем


Сериозна жена

Ја прпознавам играта на согорување
и бегам со време

Моите години знаат
дека блесокот трае миг
и ја насетуваат опасноста
долго да се сеќавам

Јас сум Сериозна Жена

Ќерка, 18 г.

Убава е
Паметна
Заводлива

Мрзлива е

Морам да ја туркам
Знам
Мајка сум

Игра

Толку многу си играм
што не стигнувам да ги запаметам игрите

Всушност
само си играм

Убав збор е тоа

Уживам кога си играм
Може да се рече дека сум играч

Ги знам и играчите од игрите

Диета

Гладна сум!

Гладна за благо, солено, луто, горко.
Крцкаво, кремасто, цврсто, питко.

Ги полнам своето тело и душа.
Го хранам едниот од нагоните.

Разговарам со Фројд и Јунг
додека шетам по совет на лекарот по општа пракса.

Телото ми е болно поради дебелеење.
Веројатно и душата.
Ја лекувам само нејзе.

Каде е грешката?
Во другите нагони
кои ги препакував во устата?

Кој ќе знае, човекот е чудо.
Морам на диета,
Јасно ми е.

А гладна сум
и додека ова го пишувам.

Нема да станам.
Не, не.

Диета!
Пишувај, Милосава, пишувај…

Препев: Борче Георгиев

Тагови од објавата
More from Милосава Павловиќ
Додека паѓа дождот
Ни положбата на фетус Не ја ублажува болката На празните раце
Повеќе
0 replies on “На крајот од тунелот”